فیزیوتراپی
فیزیوتراپی در سالمندی ( فیزیوتراپی در آسایشگاه سالمندان پرهام ) :
براي فيزيوتراپي افراد سالمند چه اهدافي را بايد دنبال كنيم اين سوالي است كه بايد براي آن پاسخي دقيق پيدا كرد. اصولاً سه عامل بيماري، ناتواني و سن، سيستم فيزيولوژي وروانشناسي سالمندان را تغيير داده و سبب دگرگوني اهداف درمان ميشود. حال نگاه كوتاهي به هر سه عامل مياندازيم.
اغلب بيماريهايي كه در سنهاي بالاي 59 بيشتر ديده ميشود شكستگي ران و سكته مغزي است،هر چند كه اين مساله در سنهاي پايين تر هم اتفاق ميافتد، اما آلزايمر در سنهاي بالاي 50 ديده ميشود. مبناي تكنيكهاي درماني مشابه هستند اما بسته به هوش سالمند،روش و مقدار درمان در هر بيمار تغيير ميكند.
عامل ناتواني كه بسته به سن فرد سالمند متغير است. مساله ديگر شرايط فيزيولوژي و روانشناسي است اين شرايط تغييراتي را بدون دخالت عامل آسيب شناسي بوجود ميآورند. دانشمنداني كه بر مسايل و مشكلات دوره پيري مطالعه ميكنند ليستي از تغييراتي كه با بالا رفتن سن بدون دخالت عامل آسيب شناسي بوجود ميآيد تهيه كردهاند. دانستن اين تغييرات در درمان فيزيوتراپي مداخله ميكند و باعث تغيير در اهداف درماني ميشود. حال ببينيم چه عواملي براي يك زندگي طولاني موثرند.
در اولين برخورد و ارزيابي توسط فيزيوتراپيست بايد تاكيد شود كه هدف از آموزش بالابردن پتانسيل شادي و رسيدن به يك سطح ظرفيت فيزيكي مطلوب در تمام قسمتهاي بدن است و تمام اين برنامههاي ورزشي و حالت مطلوب بايد در قالب شادي (فعاليت لذت بخش) كه به صورت گروهي انجام ميشود ارايه شود.
برنامه فیزیوتراپی مرکز از شنبه تا چهارشنبه از ساعت هشت صبح الي چهارده توسط فيزيوتراپ مجرب با امكانات و وسايل جديد انجام ميشود.